فرکانس تداخل دوگوش
فرکانس‌های تداخل دوگوشی و امواج فرا مغزی
www.asrarzehn.ir
این‌طور به نظر می‌رسد که رسیدن به وضعیت‌های فوق عادی، ادراک فراحسی و توانائی‌های فراروانی نیازمند تمرینات منظم و مداوم، تکنیک‌های باستانی نظیر مدیتیشن، مانترا، یوگا، اشکال مدرن شده آموزش‌های اسراری مانند ریلکسیشن عضلانی پیش‌رونده، خود هیپنوتیزم و بیوفیدیک می‌باشد.
اما مشکل اصلی آن است که برای رسیدن به نتایج دلخواه با استفاده از این روش‌ها نیاز به زمان طولانی و نظم و پشتکار زیاد می‌باشد. اما در حال حاضر راه آسان‌تری نیز وجود دارد.
تکنولوژی جدیدی که می‌تواند ما را مستقیماً ً به وضعیت‌های سودمند مدیتیشن و ادراک توسعه‌یافته هدایت کند – جایی که می‌توان از قدرت پیوند ذهن و بدن سکوی پرتابی ساخت برای رسیدن به حداکثر کار آیی ذهنی و بدنی.این روش جدید از امواج صوتی برای انتقال شنونده به فرکانس‌های برتر آگاهی استفاده می‌کند.
وضعیت‌هایی از آگاهی که تحولات عمیقی در آن رخ می‌دهد. هنگامی‌که سیکل‌های صوتی خالص و دقیق با فرکانس‌های متفاوت از طریق یک هدفون استریو به مغز می‌رسد دو نیمکره مغزی در هماهنگی با یکدیگر عمل می‌کنند و در حقیقت سیگنال‌های صوتی خارجی شنیده نمی‌شود و آنچه توسط مغز درک می‌گردد یک سیگنال سوم مجازی به نام فرکانس تداخل دوگوشی است. سلول‌های مغزی در پاسخ به فرکانس تداخلی دوگوشی در هماهنگی کامل با یکدیگر مرتعش می‌شوند. اصوات هماهنگ‌کننده مغزی بدون تلاش زیاد، فعالیت مغز را به‌سوی الگوهای بسیار ویژه، سازمان‌یافته و منسجمی هدایت می‌کنند. این امر باعث دسترسی به وضعیت‌های جالب‌توجه آگاهی توسعه‌یافته می‌شود.
هنگامی‌که سیگنال با فرکانس ۱۰۰ سیکل در ثانیه به داخل یک گوش و فرکانس ۱۱۰ به‌طور همزمان به گوش دیگر وارد می‌شود. فرکانس تداخل دوگوشی که توسط مغز درک می‌گردد تفاضل دو فرکانس مذکور یعنی ۱۰ سیکل در ثانیه خواهد بود. شما بجای شنیدن دو فرکانس متفاوت، درواقع صوت ریتمیک و آرام بخشی را خواهید شنید که فرکانس آن ۱۰ سیکل در ثانیه می‌باشد. این فرکانس در محدوده ریلکس کننده امواج مغزی آلفا قرار دارد.
علاوه بر هدایت فعالیت مغز به‌طرف وضعیت‌های کاملاً اختصاصی نظیر بتا (تمرکز و ادراک) و آلفا (ریلکسی شن و تجسم) تتا (مدیتیشن، یادگیری و حافظه) و دلتا (خواب و شفا). آهنگ ریتمیک فرکانس‌های تداخل دوگوشی باعث ایجاد تعادل در نیمکره‌های راست و چپ مغز شده و وضعیت جالب‌توجهی به نام هماهنگی نیمکره‌ها می‌شود. معلوم شده است که پدیده مذکور توأم با افزایش خلاقیت، سرخوشی، افزایش تمرکز، آرامش عمیق و افزایش توانایی‌های یادگیری می‌باشد. با تکنیک‌های پیچیده‌ای فرکانس‌های تداخل دوگوشی به‌صورت چندلایه در کنار یکدیگر قرار می‌گیرند. این فرکانس‌های چندلایه باعث فعال شدن گروه‌های مختلف سلول‌های مغزی با فرکانس‌های متفاوت می‌شوند.
فرکانس‌های تداخل دوگوشی چگونه سطح آگاهی را تغییر می‌دهند:
فرکانس‌های تداخل دوگوشی از طریق سیستم شبکه‌ای فعال‌کننده مغز بر روی آگاهی اثر می‌کند. این سیستم مسئول کنترل بیداری، توجه و هوشیاری می‌باشد. تفسیر، پاسخ و واکنش نسبت به اطلاعات دریافتی توسط سیستم شبکه‌ای مغز و تحریک تالاموس و قشر مغز توسط آن اداره می‌شود.
همچنین سیستم شبکه‌ای فعال‌کننده مغزی مسئول کنترل توجه و میزان هوشیاری هست. گوش دادن به فرکانس‌های تداخل دوگوشی باعث ارائه اطلاعات به سیستم شبکه‌ای فعال‌کننده مغزی می‌شود. این امر به دلیل پذیرفتن فرکانس‌های منحصربه‌فرد دوگوشی موجی شکل به‌عنوان الگوهای امواج مغزی توسط این سیستم می‌باشد.
این اطلاعات شامل کاراکتر، کیفیت و دیگر ویژگی‌های حالتی از آگاهی که فرکانس‌های دوگوشی ارائه می‌کنند می‌باشد درصورتی‌که تحریکات داخلی بدن، احساسات، روحیات، عقاید و تحریکات حسی خارجی در تعارض با این اطلاعات نباشد سیستم شبکه‌ای فعال‌کننده مغزی وضعیت‌آگاهی را در تطابق با تحریک فرکانس‌های دوگوشی تغییر خواهد داد. این امر در حقیقت ناشی از کارکرد طبیعی مغز در حفظ هموستاز (تعادل داخلی) می‌باشد.
مغز به‌صورت خودکار و فعالانه کلیه کارکردهای بدن را برای حفظ هموستاز تنظیم می‌کند. در طی یک فعالیت طبیعی و مداوم در جهت حفظ هموستاز، سیستم شبکه‌ای به‌صورت فعالانه نسخه‌برداری قشر مغز از امواج مغزی جاری را زیر نظر داشته و تداوم می‌بخشد (مگر اینکه دلیل دیگری برای ایجاد تطابق با اطلاعات جدید ناشی از منابع داخلی و یا تحریکات حسی خارجی وجود داشته باشد.) به‌هرحال به دلیل وجود ویژگی‌های مشابه با امواج مغزی طبیعی و تداوم فرکانس‌های صوتی تداخل دوگوشی، سیستم شبکه‌ای باعث شروع نسخه‌برداری قشر مغز از تحریکات فرکانس‌های دوگوشی می‌شود. با این باور که این فرکانس‌ها در حقیقت امواج جاری مغزی می‌باشد. باگذشت زمان سیستم شبکه‌ای محیط داخلی و خارجی بدن و وضعیت‌آگاهی را به‌منظور تعیین لحظه‌به‌لحظه تناسب آن برای مقابله با شرایط موجود بررسی می‌کند. تا زمانی که تعارض وجود نداشته باشد سیستم شبکه‌ای به‌طور طبیعی به تنظیم کاراکتر، کیفیت و ویژگی‌های آگاهی با اطلاعات حاصله از الگوهای مشابه با امواج مغزی اصوات هماهنگ‌کننده مغزی ادامه خواهد داد.
اصوات هماهنگ‌کننده مغزی
اصوات هماهنگ‌کننده مغزی موسیقی نیستند. لذا گوش دادن انفعالی و عدم فراهم کردن شرایط موردنیاز نتایج مطلوبی را به دنبال نخواهد داشت، علاوه بر این مانند هر تمرین ذهنی دیگری تداوم، نظم و پشتکار متضمن حصول نتایج دلخواه خواهد بود
از آنجائی که فرکانس‌های تداخل دوگوشی بر اساس این واقعیت که هر یک از گوش‌ها فرکانس متفاوتی را می‌شنود، لذا استفاده از هدفون استریو ضروری بوده و در صورت عدم دسترسی به هدفون و یا عدم احساس راحتی با آن با ایجاد فاصله مناسب بین دو بلندگو بطوریکه سر بین آن دو قرار گیرد، می‌توان از آن استفاده کرد
ولوم صدا را طوری تنظیم کنید که کاملاً احساس راحتی نمایید و بلندی صدا موجب حواس‌پرتی شما نشود. توجه داشته باشید که ولوم در کمترین مقدار خود می‌تواند تنظیم شود بطوریکه صدا به‌سختی شنیده شود ولی درعین‌حال ۱۰۰% مؤثر واقع گردد.
در مدت‌زمان گوش دادن به اصوات هماهنگ‌کننده مغزی، اتاق را نیمه‌تاریک کنید (به غیر صوت مربوط به مطالعه) و ترتیبی دهید که کسی مزاحمتان نشود، تلفن را قطع کرده و در وضعیت درازکش قرار بگیرید ولی مراقب باشید که به خواب نروید. در صورت آشنایی با صورت‌های نشستن مدیتیشن، آن‌ها را نیز می‌توان امتحان کنید
برخی از اصوات هماهنگ‌کننده مغزی در حالت نشسته و عادی نیز می‌توانند مورداستفاده قرار بگیرد مانند صوت مربوط به افزایش قدرت یادگیری که در هنگام مطالعه گوش‌داده می‌شود
مدت‌زمان مناسب برای انجام تمرین روزانه حدود ۳۰-۲۰ دقیقه و برخی امواج تا یک ساعت می‌باشد.
به‌طور خلاصه: در زمان گوش دادن به اصوات هماهنگ‌کننده مغزی بدون کنجکاوی صرفاً گوش دهید و سعی نکنید آن‌ها را تجزیه‌وتحلیل نمایید. ازنظر بدنی ریلکس ازنظر هیجانی آزاد و ازنظر ذهنی آرام باشید. محیط نیمه‌تاریک بدون سروصدا و دارای درجه حرارت مناسب باشد. وضعیت درازکش، دست‌ها در طرفین، زیر سر زیاد بلند نباشد، لباس‌ها راحت و گشاد، چشم‌ها بسته، تنفس آهسته و عمیق باشد.
